Bu sabah, pek çok sabahın aksine, içimde bir şarkı duymadan uyandım, ancak günümü bir öyküm için Özge’nin yazdığı sıcacık mesaj aydınlattı. (Yine Janet de birkaç gün önce cevaben sıcacık bir mail atmıştı.)
Çok yaşayın çok değerli zamanlarını ayırıp bir tek cümleciğimi bile okuyanlar. Beğenilmekten daha önemli, boşluğa attığın bir çığlığın karşılığını, gönüldaşını bulması gibi bir şey bu, yaşamayan bilemez.
İyi ki varsınız. Kulak kesildim, ben de sizin seslerinizi bekliyor ve onları özenle biriktiriyorum.
