Geçen hafta ‘Ateşböceklerinin var kalma mücadelesi’ metni karşıma çıktığında, aylardır içimden akıtmaya çalıştığım bir öykününün adını düşünüyordum. Ekranı kapatıp, biraz hava almak için sokağa çıktım, yürürken bir evin girişinde, yere saçılmış fosforlu yıldız yapıştırmaları takıldı gözüme. Eve döndüm, bilgisayarımı tekrar açtım ve içinde ‘fosforlu yıldız çıkartmaları’ geçen öykünün başlığını ‘Ateş böcekleri şimdi nerde anne?’ diye değiştirdim.
İyi ya da kötü oldu diyemem, sadece ‘yazmasam deli olacaktım’
(Bugün de, fotoğraftan tamamen alakasız, arkadaşlık üzerine dönüp duran bir şeyler kapandı kafamda. Dökülüvermesi eli kulağında.)
yaratıcı karşılaşmalar sayesinde #hikayeliküçükşeyler