Neden bitkilerimiz hastalıklı, çocuklar sürekli ağlıyor ve onları susturmak için daha da yüksek sesle bağrıyor anne-babaları?
Neden köpeklerinizi park yerlerine pisletip, arabalarınızı yaya geçitlerine bırakıyorsunuz?
Neden gözleriniz komşunuza bakarken haset, dünyaya bakarken bezginlik ve öfke dolu?
Ve sen neden ömrün boyunca, bunlardan birini bile kendine sormuyorsun, canım kardeşim.
Bi’ sorsan.
(Kendi bubble’ımdan çıkmıyorum, sen de gel diyen okumasın)
Rehavete kapılmış #hikayeliküçükşeyler